شنبه 16دی (ششم ژانویه 2024) وزیر میراث فرهنگی رژیم اسلامی در پی بازدید از مسجد جامع قائن در استان خراسان جنوبی طبق معمول مقابل خبرنگاران حرف های بی ارتباطی را سرهم کرد و مثل همیشه پس از گفته های تکراری و دروغ های عوام فریبانه، که اگر چنین و چنان کنیم گردشگری مان رونق می گیرد، دو اظهار نظر فرمودند که درست از آن نوع اظهارنظرهای رهبران و مسؤولین رژیم است که اخیرا سعی دارند با زرنگی (یا بهتر است بگویم وقاحت) فرهنگ واپسگرای خود را به فرهنگ ایرانی و ملی ما بچسبانند. (۱)
این آقا در بخشی از حرف هایش می گوید: « در موقعی که غرب بویی از تمدن نداشته مردم ایران با ادیان مختلف با همدلی در کنار هم زندگی می کردند {و در آن زمان} در کنار مسجد آتشکده ای مربوط به دوران ساسانی وجودداشته است با این معنا که اگر مسجد ساختند به آتشکده نیز احترام گذاشته و با صلح و صفا زندگی کردند.»
اول این که مسجد جامع قائن چند قرن پس از حمله اعراب نومسلمان، (نه در کنار ) که بر روی بخشی از یک آتشکده ی ساسانی ساخته شد.یعنی برای برپایی نیایشگاه خودشان، نیایشگاه مردمانی دیگر را ویران و یا پنهان کردند. (چون دهها نیایشگاه و آتشکده تاریخی که یا ویران شد و یا تبدیل به مسجد) و این اتفاقا در تضاد کامل با فرهنگ ایرانی ما بوده و هست که به همه ی مذاهب و مرام ها و عقاید احترام می گذارد و برخلاف فرهنگ این آقایان و اجدادشان که یا با بریدن سرها و گرفتن جزیه (در گذشته ) و اعدام و زندان و شکنجه (اکنون) مردمانی را با مذاهب مختلف و یا مردمانی بی مذهب را وادار به قبول خودشان یا مذهب تان کرده اند
مورد دوم این که این آقا فرموده است : « خراسان جنوبی قلب میراث فرهنگی کشور است» و مدعی شده که «خراسان جنوبی رکورددار ثبت آثار در فهرست میراث جهانی در کشور است».
البته این آقا هیچوقت فرق بین «میراث فرهنگی جهانی» و «میراث فرهنگی ملی» را نفهمیده و نخواهد فهمید زیرا قبل از گرفتن پست وزارت میراث فرهنگی و تاریخی یک کشور که جزو ده کشور مهم جهان از نظر میراث فرهنگی ست، نه تنها هیچ تجربه یا دانشی در ارتباط با میراث فرهنگی و تاریخی ایران نداشته است بلکه در جاهایی مشغول به کار بوده است که اتفاقا از فرهنگ و تاریخ ایرانی، هم دور بوده اند و هم به نوعی از آن نفرت داشته اند»(۲)
البته که خراسان جنوبی هم چون دیگر استان های ایران برای همه ی عاشقان ایران عزیز است اما نمی شود استانی را صرف این که در آن امام یا امامزاده ای یا صدها مسجد قرار دارند برتر از دیگر استان ها نامید و به آثار تاریخی- مذهبی آن «میراث جهانی » نام داد.
از دو سال قبل از انقلاب اسلامی که ثبت میراث فرهنگی جهانی یونسکو شروع شد تا کنون برخی از آثار خراسان جنوبی به طور گروهی همراه با استان های دیگر در میراث فرهنگی جهانی به ثبت رسیده است.
در حالی که استان فارس و سیستان و بلوچستان و اصفهان وتهران و خوزستان هر کدام شان چندین بار و بیشتر به تنهایی در فهرست میراث فرهنگی جهانی قرار گرفته اند.(۳)
و ضمنا اگر که آثار مذهبی خراسان همچون آثار مذهبی دیگر استان ها صدها بار بیشتر از آثار فرهنگی و تاریخی ایران در این استان ها در فهرست «میرای ملی» (بی حساب و کتاب پس از انقلاب) جای گرفته هیچ ربطی به «میراث جهانی» که خوشبختانه تا به حال زیاد زیر بار ثبت آثار فرستاده شده از سوی این آقایان ندارد.
من سال هاست که در مطالبی تاکید کرده ایم که پس از گذار از حکومت اسلامی لازم است نسبت به آن چه که در «میراث ملی» پس از انقلاب جای گرفته تجدید نظر شود چرا که وقتی «قدمگاه خامنه ای» یا «دست خط مبارک امام خمینی» و صدها چون این برود زیر عنوان «میراث ملی» آن میراث دیگر نه تنها ملی نیست بلکه ضد ملی می باشد.
هفتم ژانویه ۲۰۲۴
شکوه میرزادگی–