پس از سخنرانیش ٬ نظرسنجی ۲٪ به بریتانیا و ۹۸٪ باو را نشان داد

پاسخ کوتاه است: چون محبوب شد.

مجنون شگفت انگیز، نخست وزیر خل وضع لرزان، متعصب غشی، لوده ی دلقک گون و مرد پیژامه پوش وارفته، القاهابی بود که روزنامه های مشهوری مانند نیوزویک، نیویورک تایمز، گاردین برای مصدق تراشیده بودند.

پیاپی عکس ها و کاریکاتورهایی از او را در حال دراز کشیدن بر تخت، پیژامه پوشی به هنگام دیدار با مقامات خارجی، پتوکشیدن بر سر و بدن منتشر کرده و اورا بیمار، خل، مفلوک و دلقک جلوه می دادند.

ولی این نمایه تراشی و زشت ترسیمی از او دیری نپایید.

مصدق پس از سفر سخت و طولانی مهرماه ۱۳۳۰ به آمریکا جهت دفاع از حقوق ایران در شورای امنیت، که به درخواست موریسون پر هوش،‌ وزیر خارجه بریتانیا برای تصویب قطعنامه ای علیه تهران برگزار شد و همه تدارکات و رایزنی های لازم برای محکومیت ایران از پیش مهیا شده بود، از منفوریت جهانی رسانه ها و لندن و واشنگتن ساخته، به سوی محبوبیت همگانی در غرب کشیده شد.
مصدق با این باور که بالاخره افکار عمومی‌ جهان با مبارزات استعمار ستیزانه ایرانیان همراه خواهد شد، طی نخستین دوئل سنگین در جلسه ملل متحد طی #چهار_ساعت سخنرانی فاخر و بی حتی یک غلط، سر گلادوین جب، سفیر و دیپلمات کارکشته، قهار و مبارزه جوی بریتانیایی را به گوشه رینگ هل داد. چنان که پس از پایان یافتن سخنان طولانی مصدق. بوی مرگ و شکست در اردوگاه بریتانیا و متحدش آمریکا استشمام شد.
شورای امنیت شکایت و درخواست بریتانیا را رد کرده و محترمانه آن را به تعویق انداخت.

پس از سخنرانی و پخش آن توسط تلویزیون آمریکا بود که ورق برگشت.
محبوبیت ملی و خاورمیانه ای مصدق اکنون به غرب و ینگه دنیا هم سرایت کرده بود. چنان که بر پایه نظرسنجی موسسه گالوپ، (که بلافاصله پس از سخنرانی او در ملل متحد انجام شد)، نشان داد که در برابر ۲٪ موافق بریتانیا، ۹۸٪ همراهی واشنگتن با خواست های مصدق و ایران را برگزیدند.
اکنون مصدق رنجور، نزار و خل وضع نیوزویک، از دید عموم رسانه ها به رهبری سرسخت، شیوا ‌گفتار و استراتژیستی شکست ناپذیر تغییر یافته بود. چنان که تایم او را به عنوان مرد سال ۱۹۵۱ شناخت.

پس این مبارزات بود که تصور از ایران و ایرانیان از مردمی بدوی و عقب مانده، به ملتی تبدیل شد که توانسته بود امپراتوری بریتانیا را شکست دهد.
طی مسیر برگشت به وطن، در هر جا و هر کشوری که هواپیما برای سوختگیری فرود آمد، انبوه مردم به استقبالش شتافتند.
چنان که به هنگام نشستن هواپیمایش در قاهره، به دلیل هجوم سیل وار مردم، فرودگاه بسته و تعطیل شد.
روزنامه های مصری در باره اش نوشتند: مردی که تاریخ را فتح کرد.
مردم تهران نیز برای خوشامدگویی به او و دیدنش، سر و دست می شکستند.
همه به خیابان ریخته بودند. به گونه ای که مسیر ۷ کیلومتری فرودگاه تا خیابان کاخ، جمعیت انبوه وقفل شده در هم، خودرویش را قدم به قدم دنبال کردند.

دولت محافظه‌کار تازه به قدرت دست یافته بریتانیا از چنین محبوبیتی به یک نتیجه رسید :

مصدق خطرناک است و باید برود.

(یدالله کریمی پور)

… ۲۹ اسفند روز ملی شدن صنعت نفت مبارک‌ ، یاد و نام دکتر محمد مصدق عزیز گرامی و جاودان