تاریخ تولید و انتشار: ۸ بهمن ۱۴۰۳ = 27-01-2025 دوشنبهhttps://alisedarat.com/2025/01/27/13875/
خلاصه‌ای مختصر:
برای استقرار و استمرار و پیشبرد مردمسالاری، باید از عادی‌سازی خشونتِ وابستگی پرهیز کنم، همچنین باید تحمل‌پذیریِ تجاوز به حق استقلال را به صفر متمایل سازم.
کیفیت و کمیت خشونت‌ها در مناطق مختلف، بستگی به میزان تحمل‌پذیریِ افراد آن منطقه در رابطه با تجاوز به حق و حقوق آن‌ها دارد.
مثال ملموس این واقعیت را در عرصه اقتصادی می‌توان دید:
وقتی یک حداقل لازمی از مردم در منطقه‌ای، حتی تحمل اینکه یک مقام دولتی پول بنزین ماشین خود را با کارت اعتباری دولتی بدهد، و به علت اعتراض مردم، آن مقام مجبور به استعفا شود، در آن جامعه خشونت‌های اقتصادی کمتری دیده می‌شود.
وقتی در کشوری هزار هزار میلیارد دزدی و اختلاس شود، و رهبر بگوید «…انقدر کشش ندهید…» و مردم هم منفعلانه در حد جوک ساختن به آن اعتراض کنند، یا حتی به بهانه‌ی «…ما سیاسی نیستیم…» و یا «…مردم نان شب ندارند، نمی‌توانند اعتراض کنند…» حتی اعتراض هم نکنند، بدون تردید ابعاد کیفی و کمّی خشونت‌های اقتصادی همیشه گسترش می‌یابند و میزان فقر پیوسته فاجعه‌بارتر می‌گردد.
بد و بدتر شدن سرنوشت خود را، به همین ترتیب در عرصه‌های سیاسی، و فرهنگی، و اجتماعی، و روانی-احساسی هم مشاهده کرده‌ایم.
گرچه بیش از چهار دهه از عمر «سلسله‌ی روحانیت» و «دیکتاتوری ملاتاریا» می‌گذرد، ولی یکی از نکات مثبت این دوران، شناسایی افراد و گروهها، و مواضع آن‌ها در عرصه‌های مختلف بوده است. در این زمینه می‌توان به مثال‌هایی اشاره کرد:
۱- افراد و گروههایی که با اصیل دانستن قدرت، ادعا کرده‌اند با وارد کردن عامل قدرت داخلی در معادلات اعتراضات و جنبش‌های مردمی (پروژه‌ی شکست خورده‌ی ساختن بدیل وابسته به قدرت داخلی با اسم رمز اصلاح‌طلبی و یا تحول‌طلبی) ممکن است راه حلی پیدا کرد،
۲- افراد و گروههایی که با اصیل دانستن قدرت، ادعا کرده‌اند با وارد کردن عامل قدرت خارجی در معادلات اعتراضات و جنبش‌های مردمی (پروژه‌ی شکست خورده‌ی ساختن بدیل وابسته به قدرت خارجی با اسم رمز سلطنت‌طلبی و پادشاهی‌طلبی و یا مشروطه‌خواهی و تزویر ’امروز فقط اتحاد‘ و یا فدرالیسم) ممکن است راه حلی پیدا کرد،
دست این دو گروه برای مردم ایران باز شده است، و آن‌ها هرچه منزوی‌تر و مطرودتر گشته و می‌گردند!