کارزار مطالبه آزادی محصوران و زندانیان سیاسی و مدنی که به راه افتاده یگ خواست ملی است و از سوی گروه ها و دستجات و نحله ها و احزاب متعدد ایران چه داخلی و چه خارجی مورد پی گیری و درخواست شده است
اشخاص بزرگ ملی و مذهبی بدنبال آن هستند تا این امر در سطح جامعه ایران بطور مسالمت آمیز حل شود و محصورین و زندانیان سیاسی رها یابند و قانون در کشور اعمال شود
این کارزار خواست ملی در جهت مخالفت شدید با بی قانونی در نزد حاکمیت است که خود باید قائل به اعمال قانون باشد. اینکه افراد و اشخاصی را به بنا به خواست شخصی گروهي در حصر نگه داری و یا در کمال بی قانونی افرادی را از نعمت آزادی بدون ادله و سند و در مخالفت شدید با نص صریح قانون محروم کنید از اعمال استبداد است.
بنابرین این کارزار به نوعی هماوردی مردم و ملت و جامعه مدنی با هسته سخت قدرت و جبهه پایداری است که بدنبال منافع شخصی، جامعه ایران را به گروگان گرفته است.
در این رابطه ملت ایران باید موضع خود را مشخص کرده و مشخصا و روشن این مسئله را اعلام کند و خواهان اجرای قانون و خواست خود بر مبنای قانون اساسی مورد قبول خود بخصوص فصل سوم، فصل ملت مغفول مانده باشد. این عمل می تواند این وضعیت را به حاکمیت به صراحت نشان دهد.
این عمل درست است که در بطن خویش خواست ملت را بعنوان آزادی و رفع حصر از محصوران و آزادی زندانیان سیاسی اعلام کرده است. اما مهمترین اصل این کارزار در آن مستتر است و آن هم اجرای قوانین طبق قانون اساسی بخصوص فصل مربوط به ملت است و به نوعی اعاده حیثیت قانون و کنار زدن بی قانون هاست و خلع ید از جبهه پایداری و مستبدین از مملکت و احترام و رعایت و مرعی دانستن خواست ملی است.
پس روز ۲۵ بهمن روز ملت است و می تواند اعاده روز آزادی باشد که ملت خواست خود را بدست می آورد. بنابرین ملت با گردهمایی در آن روز بدنبال برقراری حکومت ملی و درخواست بدست اوردن آزادی‌ها خویش و رهانیدن فرزندان خود باشد.
سید عبدالمجید الهامی