ایران در حال گذر از یکی از دشوارترین و هستی‌سوزترین دوران‌های تاریخ خود است. با این حال، از دل این روزگار پر رنج و سخت، در آینده‌ای نه چندان دور، به یقین ایرانی سربلند و سرافراز برخواهد خاست.
در حال حاضر، دین و مذهب به ابزارهایی در دست عده‌ای عمامه به سر حقه باز تبدیل شده است که به جای خدا، به پرستش مال و منال پرداخته‌اند و با گذشت زمان، پایگاه مردمی خود را روز به روز از دست می‌دهند. جامعه در سکوتی پر از خشم آماده است تا خیزشی ناگهانی آغاز کند که زمان و پیامدهای آن هنوز در هاله‌ای از ابهام است.
باور به این که مذهب امری شخصی است، در میان نسل جوان روز به روز گسترش می‌یابد. اعتقاد مذهبی حقی طبیعی و انسانی است که باید هر فرد به آن دست یابد و خداوند خود را بپرستد و عقایدش را داشته باشد. اما دین و مذهب هیچ‌گاه حق دخالت در سیاست و اداره امور کشور را نداشته و نخواهند داشت.
جدایی دین از دولت، روز به روز بیشتر در حال نهادینه شدن است.
نسل جوان، به ویژه زنان دلیر این سرزمین، در این حرکت ملی نقش برجسته‌ای ایفا می‌کنند و پرچم‌دار مبارزه برای آزادی‌های فردی، اجتماعی و فرهنگی‌اند. آنان به طور پیوسته سنگرهای آزادی‌خواهی و میهن‌دوستی را از چنگ کسانی که علیه بشریت و ایران ایستاده‌اند، پس می‌گیرند.
جوانانی که سرمایه‌های ملی و سازندگان ایران فردا هستند، متأسفانه به دلیل 46 سال حکومت استبدادی ولایت‌فقیه و سلطه مذهبی، امید خود را نسبت به آینده از دست داده‌اند.
این نسل، نیروی بالقوه‌ای است که به زودی به نیروی بالفعل تبدیل خواهد شد و ایرانی آزاد و سرافراز خواهد ساخت؛ ایرانی که در آن نه استبداد مذهبی و نه هیچ نوع استبداد دیگری جایگاهی نخواهد داشت. تنها حاکمیت مردم بر مردم است که آن را هدایت خواهد کرد و نه استبدادی که به طور طبیعی وابسته به قدرت‌های خارجی است و تنها منافع آنان را تأمین می‌کند و نه منافع ملی ایران را.
هوشنگ کردستانی
پاریس
بتاریخ بیستم اسفندماه 1403 شمسی برابر دهم مارس 2025 میلادی