در حالی که بسیاری از مردم در بسیاری از شهرهای کشورهای جهان نسبت به تجاوزهای اسرائیل به فلسطینی‌ها معترض هستند، برخی ایرانیان به علت نفرت از رژیم ولایت مطلقه به علت تجاوزها به حقوق در قلمروهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی و روانی و اقتصادی، و به علت کمک‌های مادی رژیم به حماس، و به علت فقر گسترده در ایران، و… ، حساسیت‌های لازم را نسبت به تجاوزها به حقوق فلسطینی‌ها نشان نداده‌اند. با این یادآوری که حقوق همه‌مکانی و همه‌زمانی و همه‌کسانی هستند، دفاع از حقوق هر کسی در هر مکان و زمانی، باعث کاهش خشونت‌ها می‌گردد. عکس آن هم درست است، بدین معنی که تجاوزها به حقوق، جو خشونت و خشونت‌گستری را افزایش می‌دهد. با افزایش تجاوزات به حقوق در فلسطین، خطر تجاوزات به مام وطن ایران، بیشتر می‌شود.
در اعتراض به اعدام‌های بعد از انقلاب، تذکر داده شد که تجاوزها به حقوق را از «بدترین‌ها» شروع می‌کنند و به بقیه مردم و به «بهترین‌ها» می‌کشانند. خوب است که از آن تجربه درس بگیریم و تبعات شوم آنرا بسنجیم. حکایت اسرائیل و شرکا امروز، حکایت لاجوردی‌ها و حلخالی‌های آن روز است. اگر الان به تجاوزات به حقوق فلسطینیان اعتراض نکنیم، فردا که نوبت خود ما خواهد شد، نباید حمله و تجاوز به مام وطن، برای ما تعجب‌آور باشد. در آن فردا، بی‌غمی و انفعال امروز ما، ما را شریک جرم نتانیاهو خواهد کرد.
-به علت درآمیختن افکار عمومی، از جمله جنبش شهریور ۱۴۰۱ محکوم کردن تجاوزات به حقوق در ایران و جنبش محکوم کردن تجاوزات به حقوق در فلسطین، خطر تجاوز قشون خارجی به مام میهن باز هم کمتر شد. ولی با افزایش خشونت و قهر و تجاوز به حقوق توسط اسرائیل، آیا دوباره این خطر افزایش یافته است؟
–