امروز(ششم نوامبر2023) صالح قاسمی عضو قرارگاه جمعیت وزارت کشور اعلام کرد که «نرخ رشد جمعیت کشور به کمتر از 7 درصد رسیده است.این نرخ رشد جمعیت در طول تاریخ ایران بی‌سابقه بوده است.«
او همچنین گفت که: « شاهد ثبت رکود حداقلی در شاخص های جمعیت هستیم، روند کاهش نگران کننده همچنان تداوم دارد و سال به سال نرخ رشد جمعیت کشور کمتر می شود. و در حال حاضر از یک میلیون و 570 هزار تولد در سال 1394 به یک میلیون و 70 هزار تولد در 1401 رسیده‌ایم، و در واقع در سال‌های اخیر فرصت بیش از نیم میلیون تولد در کشور از دست رفته است.کاهش نیم میلیون تولد در سال‌های اخیر بدین معناست که اهداف سیاست و قانون جوانی جمعیت محقق نشده است»*
ده سال پیش 1393)) خامنه ای با یک سر و صدای بزرگ رسانه ای، در یک ابلاغیه چهارده ماده ای دستورالعمل هایی برای بالا بردن جمعیت کشور صادر کرد. و همزمان با اعلام سیاست‌های افزایش جمعیت و تاکید مداوم او به «ازدیاد زاد و ولد»، امامان جمعه در سراسر ایران نیز در تریبون‌های خود این سیاست را تشویق کردند.
روش ها درست روش های پس از انقلاب برای بالا بردن جمعیت بود، با این تفاوت که پس از انقلاب بر این گفته خمینی که «باید لشگریان اسلام را زیاد کرد» استناد می کردند و این بار با ژست کشورهای پیشرفته به موضوع«خطر پیرشدن جمعتی» پرداخته می شد. اما گفته های خامنه ای و دیگر آیت الله ها نشان می داد که قصد اصلی همچنان گفته های خمینی ست:
خامنه ای: «باید با حساس نمودن جوانان و تن دادن به ارزش‌هاى دینى و ملى و انقلابى، ارزش‌هاى خانواده محور را رواج داد تا بدین سان بتوان از بحران پیرشدن جامعه جلوگیرى نمود»
احمد علم‌الهدی، امام جمعه مشهد: «استکبار جهانی می‌خواهد با “قیچی دو لبه وهابیت و تحجر” ایران را قیچی کند.»
جعفر سبحانی مرجع تقلید: «از بین بردن اکثریت مطلق جمعیت شیعی در تمام شهرهای ایران یکی از برنامه‌های سعودی‌ها و وهابیت است.»
و همزمان در کنار این سخنان که نشانگر نگرانی این حکومت از کمبود نوجوان ها وجوان هایی بوده که باید «به جنگ با کفار» فرستاده شوند؛ انجام عمل «وازکتومی» و «کورتاژ» را در مراکز پزشکی ممنوع کرده و قرص ها و وسایل جلوگیری از بارداری فقط برای زنانی مجاز شد که جانشان در خطر است.
و از آن زمان تا کنون حکومت با وعده های کمتر انجام شده ای چون کمک مالی به جوان ها برای ازدواج، کمک به افرادی که بچه های بیشتر دارند، مرخصی بیشتر برای زنانی که بچه ای بدنیا می آورند سعی به تشویق «زاد و ولد» داشته اند.
همین طور از آن زمان تا کنون با این که زنان و مردان هوشیار آگاهانه از بدنیا آوردن کودکانی که آینده ای ندارند جلوگیری کرده اند، و با این که رشد جمعیت کمتر هم شده، روز به روز بر اساس خبرها و گزارش های حتی دولتی تعداد کودکان کارتن خواب، گرسنه، معتاد روز به روز بیشتر شده، شهرهای ایران از جمعیت انباشته شده اند؛ از بی آبی گرفته تا بی غذایی و بی دارویی جان بسیاری از شهروندان مان را تهدید می کند، وضعیت مسکن بخش عمده ای از مردمان رقت بار است، وضعیت کشاورزی روز به روز بحرانی تر می شود، وضعیت فلاکت بار آموزشی، کمبود مدرسه و آموزگار هر سال بدتر می شود. و اقتصاد ایران به دلیل فساد از یک سو و روش های حکومتی و درگیر کردن خود با جنگ هایی که هیچ ربطی به ایران ندارد از اوکراین گرفته تا درگیری های خاورمیانه روز به روز بدترشده و خواهد شد.
آیا در چنین شرایطی هوشیارانه نیست که از بوجود آوردن حداقل «نیم میلیون» انسان بی گناه و سپردن سرنوشت آن ها به حکومتی که جز مرگ و نیستی و فساد و تباهی برای مردمان نیاورده ،جلوگیری کرد؟