انتخاب کدام یک از این دو کاندید در طولانی مدت به نفع منافع ملی ایران و کمک به پیروزی مردم ایران بر این حکومت دیکتاتور اخوندی می شود؟
در حالی که دو روز بیشتر به مرحله دوم سیرک انتخابات ریاست جمهوری حکومت اسلامی باقی نمانده و در حالی که شواهد محکمی از عدم شفافیت انتخابات مرحله اول وجود دارند، این دو گماشته خامنه‌ای، به طرق مختلف در حال گدایی رای از مردم هستند تا شاید بتوانند تدارکات چی حکومت اسلامی شوند.
این در حالیست که حتی خامنه‌ای هم التماس می کند تا شاید تعداد بیشتری در انتخابات شرکت کنند.
پس از شکست تاریخی رژیم بخاطر عدم حضور شصت درصد مردم در پای صندق های رای در مرحله اول، حتی بر مبنای امار ارایه شده توسط خود حکومت، حال جدای از اینکه در مرحله دوم سیرک انتخابات چند درصد واجدین شرایط رای می دهند، موضوع مهم این است که انتصاب کدام یکی از این دو نفر در طولانی مدت به نفع منافع ملی ایران و مردم می باشد.
از انجا که مردم ایران از دهها سال پیش از هر دو گروه اصلاح طلب و اصول گرا عبور کردند، و از انجا که در چهل و چهار سال گذشته از هر دوی این گروه ها رئیس جمهور های مختلفی تعیین شده اند و حضور هیچ کدام از انها در وضعیت کشور و مردم فرق چندانی نداشته و هیچ سودی هم برای منافع ملی ایران در بر نداشتند، پس پر واضح است که انتخاب هر کدام از این دو کاندید باز هم همچون دوره های گذشته فرق چندانی برای وضعیت وخیم اقتصادی و مخصوصا آزادی مردم نخواهد داشت.
هر چند بهترین گزینه برای منافع ملی و رسیدن به آزادی تحریم سراسری سیرک انتخابات می باشد. ولی نکته مهم اینجاست که انتصاب هر کدام از این دو کاندید می تواند تاثیرات عمده متفاوتی روی افکار عمومی مردم ایران در ماه های اتی داشته باشد.
اگر در این دوره پزشکیان منتصب شود، متاسفانه باز برای چهار سال دیگر وارد یک چرخه تکراری دولت اصلاح طالبان بدون هیچ دست اوردی خواهیم شد که همانند دولت های قبلی، مردم باید فقط چشم انتظار اصلاحات بمانند. پس واضح است که با انتصاب پزشکیان در این دوره هیچ فایده ایی جز انتظار اصلاحات، سرخوردگی مردم و افسردگی بیشتر هموطنان نخواهیم داشت.
ولی برعکس انتصاب جلیلی یک تلنگر بزرگ به قشر خاکستری خواهد بود و بدون تردید باعث بیداری خیلی از مردم بی تفاوت و سکوت کرده می شود.
چرا که دولت جلیلی باعث فشار بیشتر بر مردم، سخت گیری در مسائلی چون حجاب، همچنین بدتر شدن وضعیت اقتصادی و محدود شدن روابط و سیاست خارجی می شود، که بدون تردید همه این فشار ها روز به روز بر نارضایتی مردم مخصوصا قشر خاکستری می افزایند.
لذا بنا بر تجارب دوره های قبلی انتصاب هر کدام از این کاندید ها هیچ فرق مهمی در بهبودی وضعیت مردم نخواهند داشت، ولی فشار حکومت بعد از انتصاب جلیلی بر اعتراضات مردم بیشتر می‌شود و آنها را برای تغییر حکومت مصمم می کند.
در این شرایط بعد از انقلاب زن زندگی آزادی، بهترین گزینه “نه بزرگ”دیگر و عدم شرکت اکثریت مردم در انتخابات هست و بدون تردید این بار امار مشارکت خیلی کمتر از دوره های قبلی خواهد بود، ولی تردیدی نیست که حکومت مثل همیشه با دست کاری در امار، گماشته مورد نظر را تعیین می کند، ولی منافع ملی ایران و مردم ایجاب می کند که برای رسیدن به یک زندگی بهتر و ایرانی آزاد و اباد، قطعا این حکومت باید تغییر کند که بی تردید با بودن کسی مثل جلیلی در پست ریاست جمهوری رسیدن به این تغییر حکومت بسیار نزدیکتر خواهد بود.
در واقع در شرایط فعلی وجود کسی مثل جلیلی با افکار افراطی در پست ریاست جمهوری، باعث می شود تا قشر خاکستری زودتر و بیشتر بر علیه سیاست های حکومت اعتراض کند. انگاه این اکثریت در زمان لازم با کمک سایر فعالین سیاسی و مخالفین رژیم در تغییر و سرنگونی حکومت شرکت می کنند. از طرفی شانس فروپاشی حکومت هم با دولت افراطی جلیلی بسیار بالاتر است.
پاینده ایران
نوید محمدزاده
۱۴۰۳/۰۴/۱۴
Navid
On